اثر تلقیح سویه‌های باکتری‌ محرک رشد تحت سطوح مختلف کود نیتروژن بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی گندم رقم مروارید

مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی باعث تخریب اکوسیستم‌های کشاورزی شده است. یکی از برنامه‌های کشاورزی پایدار کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کارایی آنها می‌باشد. در این راستا آزمایشی به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و دو سویه باکتری ازتوباکتر بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم مروارید اجرا شد. آزمایش مزرعه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلو‌ک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان اردبیل به مرحله اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل کود نیتروژن در سه سطح (N0، N75 و N150) به‌ترتیب شامل 0، 75 و 150 کیلوگرم اوره در هکتار و باکتری در سه سطح (دو سویه  MZ11و MZ26 از باکتری Aztobacter chroococcum ) به همراه شاهد بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان کود نیتروژن، میزان فعالیت آنزیم فسفاتاز اسیدی افزایش یافت. بیشترین غلظت نیتروژن و فسفر ریشه و  اندام‌های هوایی در تیمار N150MZ11 به دست آمد. همچنین تلقیح سویه ‌MZ26 ازتوباکتر به همراه تیمار کود نیتروژن ۱۵۰ کیلوگرم اوره در هکتار بیشترین عملکرد دانه را حاصل کرد. با توجه به نتایج به دست آمده، تلقیح گیاه گندم با سویه ‌MZ26 ازتوباکتر و کاربرد ۱۵۰ کیلوگرم کود نیتروژن برای حصول حداکثر عملکرد قابل توصیه می‌باشد.